معبدی در ارمنستان یادگاری از ایران باستان

معبدی در ارمنستان یادگاری از ایران باستان

گارنی نام یکی از آثار باستانی در استان کوتایک ارمنستان در ۳۲ کیلومتری ایروان و همچنین نام روستای نزدیک آن است. ساختمان گارنی را بازمانده‌ی دوران مهرپرستی دانسته‌اند که برای نیایش خورشید و به عنوان مهرابه ساخته شده بود. مهرابه‌ها یا پرستشگاه‌های مهرپرستان، در سراسر غرب آسیا و همچنین قاره اروپا پراکنده‌اند. مهرپرستی از دین‌های ایران باستان بود که از ایران به سوی غرب تا انگلستان نفوذ کرد. اکثر کلیساها و صومعه‌های ارمنستان بر روی بازمانده نیایشگاه‌های پیش از مسیحیت بنا شده است. تنها نیایشگاه غیر مسیحی بازمانده در ارمنستان نیایشگاه گارنی است.

دژ (قلعه) گارنی به احتمال زیاد جایگاه اصلی حکومت تیرداد در ارمنستان بوده است. این دژ بر روی یک سطح مثلثی شکل قرار گرفته است و به ‌وسیله دو دره تنگ عمیق در دو سو، محافظت می‌شود. بخش شمالی قلعه به‌ وسیله دیواری که از قطعه‌های بزرگ سنگ بازالت ساخته شده است، احاطه می‌شود.

پیرامون این منطقه، یک مجموعه عالی از بناهای یادبود است که شامل کلیسا و «جنگل خسرو» است که پس از معبد گارنی ساخته شدند. «جنگل خسرو» در سده‌ی چهارم میلادی (سال ۳۳۸ تا ۳۳۲ میلادی) به‌وسیله خسرو برای ایجاد یک جای مناسب برای شکار، گردش و مانور نظامی‌ ساخته شد.

پدیده‌ی طبیعی و زیبای سمفونی سنگ‌ها نیز در نزدیکی همین معبد است. اگر به معبد رفتید، رنج یک کوه‌پیمایی کوتاه را تحمل و حتماً از این پدیده‌ی زیبا بازدید کنید.

مهرابه گارنی در سال ۷۷ پس از تولد عیسی مسیح (ع) یعنی در دوره یونانی‌مآبی ساخته شده و تنها نیایشگاه یونانی‌مآب در ارمنستان امروزی است. در سال ۱۶۷۹ میلادی نیایشگاه بر اثر زلزله‌ی وحشتناکی ویران شد. خرابی‌ها برای نخستین بار بین سال‌های ۱۹۰۹ تا ۱۹۱۱ میلادی بازسازی شد. در سال ۱۹۳۰ میلادی، توجه ویژه‌ای به بازسازی آنجا شد. «معبد گارنی» برای نزدیک به ۳۰۰ سال خراب بود تا اینکه بین سال‌های ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۴ میلادی بازسازی شد. در آن منطقه شمار زیادی چارچوب در و پنجره، سنگ‌نبشته یا گچ‌بری بالای دیوار پیدا شد که آن‌ها بی‌گمان مربوط به بناهای تاریخی گوناگونی است.

فاصله‌ی اندک تا ایروان و در دسترس بودن امکانات و وسایل نقلیه، رفت و برگشت به معبد را راحت کرده است. بازدید از این معبد یک نصف روز زمان می‌خواهد.